Kunst & Cultuur | We kunnen weer naar onszelf kijken in het Rijksmuseum | Het Rijksmuseum

Inleiding in De Groene Amsterdammer | Publicatiedatum: woensdag 3 april 2013

De dagen voor de opening worden afgeteld op de gevel van het gerestaureerde Rijksmuseum. Op 13 april is het zo ver. De verbouwing duurde niet alleen veel langer dan verwacht, ze kostte ook meer, en het bureaucratische moeras was diep en tragisch.

Maar over de ambities is het Rijksmuseum niet preuts. Niet alleen wat het gebouw (de kunstkathedraal van Pierre Cuypers wordt weer in ere hersteld!) en de bezoekersaantallen (twee miljoen per jaar!) betreft, maar ook inhoudelijk. Directeur collecties Taco Dibbets noemt het plechtig ‘het weerzien met de oude meesters’, algemeen directeur Wim Pijbes spreekt grootser over ‘het verhaal van Nederland vertellen’.

Deed het Rijks dat niet altijd al? Of moet je het omdraaien en zeggen dat in het verhaal van het Rijks – de totstandkoming, de geschiedenis, de verbouwing – al het verhaal van Nederland besloten ligt?

In deze kleine special wordt het verhaal van het Rijks­museum zelf opgehaald. Wat het verbouwde museum over Nederland vertelt, zal na de opening blijken. De Nachtwacht schijnt tien centimeter hoger te hangen dan voorheen. Misschien is dat precies waar Pijbes en zijn curatoren je willen hebben: op je tenen voor het vaderland.

In deze special: